Jan Brijan werkt als veenarbeider en gaat in dienst. Na een periode van verlof moet hij in 1939 weer opkomen. Op eigen verzoek trekt hij mee ten strijde naar de Grebbeberg.
Jan is fel anti-Duits en anti-NSB. Zo fel zelfs dat hij regelmatig moet worden afgeremd om ongelukken te voorkomen.
Op 10 februari 1942 wordt Jan als controleur aangemeld bij de Controledienst Luistervergunning PTT. Hij helpt velen met het verbergen van hun radiotoestel.
Wanneer Radio Oranje steeds feller de verzetsgedachte propageert en iedereen tot verzet aanspoort, laat Jan zich samen met een vriend inschrijven als lid van de NSB. Dat doet hij niet om de NSB te dienen, maar om op die wijze het verzet te steunen. Zo krijgt hij in ieder geval meer bewegingsvrijheid.
Jan en zijn vriend willen geen opdrachten van de NSB uitvoeren. Dit wekt argwaan bij de landmacht. Wanneer Jan dit hoort duikt hij samen met zijn vriend onder. Ze verblijven in een schuilhut in het bos. Hier verblijft ook een gedeserteerde Duitse soldaat.
De soldaat krijgt onderdak in ruil voor wapens en munitie. Van een bevriende politieman krijgt Jan een uniform te leen. Ook wordt een kist met wapens en munitie van een Duitse spoorwagon buitgemaakt. In politiekleding en gewapend met een zwaar pistool helpt Jan regelmatig onderduikers.